Celem konferencji jest kontynuacja zapoczątkowanego rok temu w Krakowie przy współpracy Uniwersytetu Jagiellońskiego i Instytutu Badań Literackich PAN dialogu o roli i znaczeniu badań tekstologicznych, o sile, intensywności i różnorodności, z jaką przed-tekstowy świat (archiwa, notatniki, bruliony, autografy, może pliki Word?) narzuca się świadomości badacza (i szerzej: czytelnika) literatury.
Drugą edycję chcemy skoncentrować wokół dwóch obszarów tematycznych:
1. Proces kształtowania się ostatecznej wersji tekstu
Przykładowe tematy referatów: analizy / interpretacje ukazujące powstawanie wybranego utworu w oparciu o zachowaną dokumentację (rękopisy czy maszynopisy, stanowiące kolejne wersje tekstów), opisy praktyki twórczej wybranego autora, metodologia i teoria badań nad procesem tekstotwórczym, szeroko pojęta „krytyka genetyczna” – jej najnowsze światowe realizacje oraz jej miejsce na mapie współczesnych zjawisk w obrębie humanistyki; rękopis poety / pisarza jako szczególny przypadek „materialności tekstu”.
2. Przed-tekstowy świat jako wyzwanie dla edytora
Przedmiotem refleksji i opisu może być doświadczenie edytora, który wkracza do archiwum pisarza, w poszukiwaniu utworów niepublikowanych lub materiałów umożliwiających procedurę emendacji i koniektury. Istotne jest także pytanie: czy edycje dzieła literackiego mogą ukazywać nie tylko jego stadium finalne, lecz także proces powstawania? Jeśli tak, to w jaki sposób (za pomocą aparatu krytycznego, reprodukcji, transkrypcji / transliteracji, tzw. „wydania genetycznego”, witryny internetowej)?
Ważnym celem konferencji jest również integracja środowiska badaczy zajmujących się tekstologią i krytyką genetyczną oraz przegląd obszarów zainteresowań polskich tekstologów. Badania tego rodzaju, rozpowszechnione we Francji i Stanach Zjednoczonych, w Polsce nie mają tak szerokiej reprezentacji, a niewątpliwie zasługują na rozpowszechnienie – przedmiotem namysłu są bowiem rękopisy, bruliony i inne materiały archiwalne, które z biegiem czasu ulegają zniszczeniu, a które są ważnym źródłem wiedzy o procesie twórczym, stając się narzędziem wzbogacającym krytykę i interpretację tekstów w literaturoznawstwie i edytorstwie naukowym.